Hani, büyük ikramiyeyi kazandın, ödülün ise; karar ver ve soy bir yeri deseler hiç düşünmeden D&R’ı soyarım.
Okumak, kitabın içine girmek, karakterlerden rol çalmak, bir sonraki sayfaları kapağı kapatıp tahminde bulunmak, sona ulaşmak, sonu değiştirmek…
Olmazsa olmaz listemin dördüncü sırasındadır kitap okumak.
Dalıp sabahlamaktır bazen;
İneceğin durağı geçmek,
Karnının gurultusunu duymamak,
Sorunlardan kaçmak,
Sorulardan kaçmak,
Hissettiklerimi başkalarının ifade etmesidir.
Ama en çok yazmak istemektir benim için, okumak…
Dünyanın pek çok ülkesinden yazarlarla tanışmanın en kolay yolu bu değil midir? Çeşitli insan tanımak, yaşadıkları şehirleri, yaşam biçimlerini öğrenmek, kıyaslamaktır,en güzeli de bulmaktır aradığını.
Şayet bu yola girdiyseniz bir kere, siz istemeseniz de kitaplar bırakmazlar peşinizi. Her fırsatta dürterler sizi.
Kendi yolumuzu bulmanın en güvenli yoludur, farklı düşünceleri okumak, düşünmek…
Ne oldu şimdi? Okuma bayramı zamanı da değil, niye yazıyorum bunları diye düşünebilirsiniz. Söyleyeyim; biraz evvel bitirdim, YKY’nin yeni baskısı, Italo Calvino’nun Bir Kış Gecesi Eğer Bir Yolcu’yu. Zihnimde bıraktığı tadı da ancak böyle ifade edebildim.Israrla tavsiye ediyorum,okumadıysanız, okuyun.
Hepimiz bir yolcuyuz, mevsimler bizim imtihanlarımızdır. Levhalar rehberimizdir. Tuzaklar engellidir. Ben isterdim tabi aynı kavşakta karşılaşmayı, hayat bu belki bir gün demeden edemiyorum. Böylesi ayrı yollarda ayrı mevsimi yaşamak zor geliyor ama hayat bunun adı. Kelimeler, kalabalık caddeler. Kelimelerin arkasında gerçeği görmek herkesin harcı değil Bende herkes değilim, belki de bundan isterdim aynı kavşakta karşılaşmayı.
Vuruldum; hani bana şu sıralar nasılsın deseler budur derim…
Comments