Etrafta tatlı bir telaş. Hava da ne soğuk, ne sıcak, tam kıvamında. Huzur dolu bahçe, her kafadan çıkan sesler... Biri giriyor biri çıkıyor… Sofraya Osmanlı tarzı mezeler, mangalın başında üç kişi, her ihtimale karşılık…
Çatal bıçak seslerine şiirler, şarkılar, anılar, masada olmasa da hala bizimle yaşayanlar eşlik ediyor. Yaşamak güzel şey be kardeşim dedirten bir ortam… İnsan başka ne ister?
Ortak, pazar kahvaltısının keyfinden bahsetti, Cemal Süreya’nın Aşk şiiriyle de mest etti. Ben de dünkü geleneksel aile yemeğimizden ne kadar keyif aldığımı yazmak istedim.
Bir başka olur aile yemekleri, hiçbir şeye benzemez gerçekten. Kahvaltı olsun, akşam yemeği olsun, Süreya’nın dediği gibi bir dilim ekmek, iki zeytin olsun fark etmez; yeter ki sevdiklerinle beraber olsun…
Huzur, güven, saygı, sevgi, lezzet beşlisi birleşince o yemekten keyiflisi olmuyor vallaha… Hele bir de üzerine Beşiktaş galip gelince, yeme de yanında yat…
Comentarii