Her gün aslında pek bizim olmayan geçmişi satıp, bizim olmayacak geleceği satın alıyoruz. Anlarda hep kiracıyız. Şöyle bir yarı sahip olma hali. Benim desen benim değil, senin desen senin değil. Böyle böyle ilerliyoruz.
Yapmak istediklerimiz, yaptıklarımız ve yapamadıklarımız...
Hayat hali işte...
Aslında basit. Alıp kafanı bir deniz kenarına gideceksin; sakin sakin düşüneceksin. Elindeki not defterine de yazacaksın, ilk aklına gelenleri. Çünkü sonra gelenler, ilkleri çeşitli bahanelerle bastıracak. Bundan sonraki yaşamımda ne istiyorum?
Hayal edeceksin. Mutlu olmak değil mi mesele? Toplumda nasıl görünmek istediğin değil; o belli, belli kalıplarda, yanlış, komik, acınası kalıplar. Sen nasıl yaşamak istiyorsun?
Önümde kalan bilmediğim sayıdaki günlerde ben nasıl yaşamalıyım?
Korkusuzca, bencilce, insanca..